라틴어 문장 검색

Formam habe sanorum verborum, quae a me audisti, in fide et dilectione, quae sunt in Christo Iesu;
그리스도 예수님 안에서 주어지는 믿음과 사랑으로, 나에게서 들은 건전한 말씀을 본보기로 삼으십시오. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 둘째 서간, 1장13)
neque ut dominantes in cleris sed formae facti gregis.
여러분에게 맡겨진 이들을 위에서 지배하려고 하지 말고, 양 떼의 모범이 되십시오. (불가타 성경, 베드로의 첫째 서간, 5장3)
Cupīdō diū fōrmam illam mīrandam spectat.
Cupid는 오랫동안 놀랄만한 그 아름다움을 쳐다본다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis17)
quibus mos unde deductus per omne tempus Amazonia securi dextras obarmet, quaerere distuli nec scire fas est omnia, sed diu lateque victrices catervae consiliis iuvenis revictae sensere, quid mens rite, quid indoles nutrita faustis sub penetralibus posset, quid Augusti paternus in pueros animus Nerones.
나는 그들이 오른손을 아마존 손도끼로 무장한 오래된 관습이 어디로부터 왔는지 조사하는 것을 미뤘다. 모든 것을 아는 것은 신의 뜻이 아니기 때문이다. - (퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 44)
res est forma fugax:
아름다움은 빨리 날아가는 것이다: (세네카, 파이드라 11:14)
Si circensibus quispiam delectatur, si athletarum certamine, si mobilitate histrionum, si formis mulierum, si splendore gemmarum, vestium et ceteris huiusmodi per oculorum fenestras anime capta libertas est, et impletur illud propheticum:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:6)
Nam et ibidem de unitate substantiae demonstranda caute provisum est, cum dicitur Creavit, non creaverunt, servata singularitate numeri in verbo secundum unitatem substantiae per subjectum nomen intelligentiae, quamvis scilicet istud nomen secundum formam vocis et terminationem declinationis sit pluralis numeri, sicut e contrario cum dicitur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:7)
"Qui cum in forma Dei esset (Philipp.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:25)
" Quod enim in forma est, formatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:27)
In forma, et ei pater naturae et divinitatis est, ut referri possit ad Patrem, et formatus ab ipso sit. Augustinus Quaest.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:28)
Insignis est indolis in verbis verum amare, non verba.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 13:12)
De sinceritate autem ac puritate divinae substantiae, ut nulla videlicet penitus accidentia, nullas habeat formas, sicut nec partes, Boetius De Trinitate lib. I, cum summam ejus unitatem asseveraret, ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 31:8)
forma enim est, formae vero subesse non possunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 31:10)
Cum sit itaque tanta divinae substantiae unitas, simplicitas, puritas atque identitas, ut in ea videlicet nulla sit partium aut accidentium seu quarumlibet formarum diversitas, nulla unquam variatio, quomodo tres personae in ea assignari, sive intelligi queant?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 33:1)
Qua ratione altera persona ab altera diversa est, sive etiam ab ipsa Trinitate, cum eadem penitus, ut dictum est, trium personarum substantia sit, nec ulla ab invicem vel essentiae diversitate vel accidentium, sive formarum proprietate disjunctae sunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 33:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION